Bugün telefonum çaldı. Bilmediğim bir numara ve karşıda tanımadık bir ses. Önce kendini tanıttı, sonra teşekkürler, övgüler, gülüşler falan...
İşin aslı karşıdaki insanın sevgililer günü hikayemdeki kara gözlü oluşu. Birinin, muhtemelen yazın konuştuğum yakın arkadaşının, ona bu hikayeden bahsedişi, onun duygulanışı, bana en azından bir teşekkür etmek isteyişi, üzerinden yıllar geçmesine rağmen bir insanda böyle bir iz bırakmış olmanın üzücülüğünden bahsedişi falan...
Teşekkür ettim, hal hatır vs. sonrasında 'Daha sonra görüşürüz' ile kapattım telefonu.
Diyemedim ki, aslında siz hayatımın odağındaki gerçeklerdiniz, ama hepiniz de yalansınız diye...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder