Rüya

7, 8 yaşından beri düzenli aralıklarla gördüğüm bir rüya var. Aynı yer, aynı olay, aynı kişiler. Ne zaman bu rüyayı görsem içimi çok büyük karamsarlık kaplar. İşlerin yolunda gitmediğinin habercisidir bu rüya. Dün de gördüm. Bu yüzden huzursuzum, tedirginim, canım da sıkkın.

Rüya şöyle:

Tarsus'un en işlek caddelerinden birindeyiz. Yolda ilerliyoruz, ancak trenle... Annem ben ve ablam... Annem son vagona geçmemizi istiyor. Ablamın elinden tutuyor. Beraberce geçiyorlar. Ben tam geçerken vagonlar birbirinden ayrılıyor. Ben delicesine ağlıyorum. Annemle ablam pek oralı gibi gözükmüyorlar. Sahte tavırlarla 'Hadi atla!' falan deyip ellerini uzatıyorlar. Ben atlayıp atlamamak arasında inanılmaz bir kararsızlık içinde hıçkıra hıçkıra ağlarken birden bire uyanıyorum.

Yıllardır görmekten bıktım. Her gördüğümde de içimin içini yemesinden. Bir şeye yoramıyorum, ama inanılmaz rahatsız oluyorum...

Böyle...