Ankara olayım kısa sürdü. Küçük bir 'rebirth' durumu yaşamış sayılırım doğrusu. Yine cam kenarına oturdum, yine kafamdan çok şey geçti:
-Otobüste daha önceden izlediğim filmlerin konmasını sevmem. Bu sefer durum farklıydı. Zaten yarı uyuyarak izlemiş olduğum bir film olan 'Deja-vu' vardı. Yolculuğun ilk yarısı düşüncesiz geçti haliyle.
-Otobüsümüz takla atmaktan son anda kurtuldu. Horlayarak uyuyanlar bile sarsıntının şiddetiyle ayağa fırladılar.
-Mp3çalarım olmadan gerçek anlamda bir hiçim.
-Bir şarkının ismi şarkının içinde geçtiği anı çok seviyorum. Bana garip bir haz veriyor o an.
-AŞTİ'ye otobüsün kalkışından bir dakika önce vardığım için Uykusuz alamadım. Molada alırım dedim. Orada değil O, gazete bile yoktu. Çok kızdım.
-Bolçi... Tadın, tattırın...
-Karar aşamasında olan bir meselem vardı. Son noktayı yıldızları izlerken koydum. Okul başladığı dönemlerde bir adet muhabbet kuşu alıyorum. Adı 'V' olacak.
-Kuştan; 'voilà! in view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim ... ' diye başlayan bölümü söylemesini beklemiyorum ama, en azından 'Good evening, London!' demeyi öğrensin. Onu diyemese de Murat diyebilsin bari.
-Hangi kapıyı çalsam karşımda 'Burukacı!'
-Eğer bu sene Beşiktaş şampiyon olursa Süper Lig'i bırakıyorum. Hatta belki futbol bile izlemem 'Dönek bişisin olm!' diyerek.
-'Oğlum, lan' gibi kelimeleri kullanan kızlar kadar iticileri yok. Bu kelimeleri bir kıza kullananlar dışında tabi. Onlar en iticiler!
-Futbol demişken. Sabah 6'da geldim eve. Uykum da yoktu. NtvSpor'u açtım. Yıldız Futbolcular belgeseli vardı. Daha önce görmediğim Maradona golleri gördüm. Saygım arttı. O ara babam uyandı. 'Baba Cruyff ile Beckenbauer'in mücadelesini gösterdi az önce!' dedim. Oturdu yarım saat maçı anlattı. 'Güzel attı Müller dönerek, değil mi?' dedi. Futbolcu emeklisi bir babaya sahip olduğum için bir kez daha mutlu oldum.
-Bir batak federsayonu kurulmazsa çok daha fazla insan yitirilecek.
-Son maddeyi gereksiz yazdım sanki. Bitti!
Merakla bekliyorum...Her zamanki gibi Güreş ve Halterde altına yakınız. 50'den fazla sporcumuz katılacak. Çekiçte de başarı bekliyorum Eşref Apak'tan. Taekwando'da Bahri Tanrıkulu da iddialı olacak.
'If you hear me talking on the wind you've got to understand we must remain perfect strangers ...'
Rakı şu alemde en çok sevdiğim içkidir. Gerek adabı, gerek içiş şekli ve türleriyle bir numarayı kapmaması için bir sebep yok. Şalgamla, sodayla, limonla, hatta sütle bile içilebiliyor. Mükellef bir sofrayla bol mezeli, ızgaralı bir ortamda nefis oluyor. Yalnızca süzme yoğurt ile de tadından hiçbir şey kaybetmiyor. Tek olumsuz yanı içtikten sonraki sabah midede oluşturduğu yıkımsal vaziyetler. Ama her zaman bir numara! 
O da favori içkilerimdendir ki bu listeye girdi. Sevmemin sebebi de yine içiş şekli. Shot olarak içilen bir içki oluşu, limon gibi ulvi bir olayı araya sokuşu ile beni benden alır. Zaten 6 shottan sonra Dünya bambaşka güzel olur. Normalde barda falan keyif alınacak bir içki olsa da ben evde arkadaşımla başbaşa içmeyi seviyorum. Sonra çıkıp dünyanın en rezil votkasına para verebiliyoruz. Tekilanın en güzel yanı da herhangi bir midesel rahatsızlık yaratmaması. Bir koca şişeyi bitir, uyandıktan sonra hayata neredeyse normal başlıyorsun. Bayağı oldu içmeyeli. Aklımda bulunsun.
Love, love me do. You know i love you. I'll always be true. So please, love me do! Oh, love me do! Yeah, love me do! Oh, love me do...
Psikoloji ile ilgiliyim. Daha da çok ilgili olmak istiyorum. Psikanalize merak saldım. Mesele bu değil. En sevdiğim yapımlardan olan Space Jam'den bir sahne geldi aklıma.
Kayıtlar
