Terk Etmek & Terk Edilmek

Ön not: Aşağıda sevişeceğim insanları listeleyip arasından seçim yapmanızı istemeyeceğim. Kırdığım fındıkları da anlatmayacağım.

---

Hani ilişkiler üzerine fazla yazmadığım, blog yollu göndermeler, ağlamalar, dalgalar, komediler yapmadığım bir gerçek. Ama dün geçen bir muhabbette ciddi anlamda kafama takılan bir durum var ve fikir sunsanız güzel olurdu benim için :)


Ortaokuldan beri arkadaşım olan Şeyma birkaç gündür Ankara'da ve 'Patates kızartıyorum.' deyince çıkıp geliverdi. Laf lafı açtı ve kaçınılmaz konu açıldı: İlişki...

Yaklaşık 10 aydır yalnız olduğumu, gayet memnun olduğumu, tek sıkımlık mermimin hedefin çok uzağına gittiğini falan bahsettim (tam şu an ilk cümleyi çürüttüm. sil kafandan). Çok kısa zaman içinde sevdiğim bir çift ayrıldı ve Şeyma da bu dertten mustarip. İki yıldan fazladır süren ilişkisini geçtiğimiz günlerde bitirdi.

Deniyor ki; çevrenizde ekol olmuş bir çiftseniz ayrıldığınızda ilişkiyi bitiren taraf daha çok sıkıntılı oluyor. Bu benim görüşüm. Ortada bir şeyler bitmiş, arkadaş olmaya çalışmanın nafile olduğu dönemler dahi atlatılmış ancak sürekli soruluyor 'Neden?' diye. Karşı tarafa sorulduğunda 'Bilmem o bitirdi hiçbişe yokken.' diyiverip kurtulabilir durumdan. Sense anlat olmayacak şeylerin ne olduğunu. Karşı şahsın şimdiki hayatından ve önceki hayatından örnekler vererek anlat. Bunu onca adama tekrarla falan. 'Farklıyız' desen kurtulamıyorsun, 'Sevgim bitmişti' diye atlasan ı-ıh. Mümkünsüz bir durum yani. Ortada aldatma olsa falan anca sıyırırsın.

Neyse, konuda bir mütabakata vardık derken bir başkası çıktı dedi ki, pek terk edildiği için günlerce ağlayanın, her şeyde terk edeni hatırlayanın 'Neden?' sorularıyla deşilen yarası ne oluyor?

Bu noktadan sonra sözü hakikaten okuyanlara bırakıyorum. Allahsızlar zaten msnden yorumluyorlar artık beni, ama olsun :)